นิยาย เรื่อง อุบัติรักที่ปลายฟ้า

นิยาย เรื่อง อุบัติรักที่ปลายฟ้า
ตอนที่ 8: ความใกล้ชิด
        วันรุ่งขึ้น ก้องตื่นเช้ามาดูพระอาทิตย์ขึ้น เดินมาเจอปาล์มมี่พอดี ปาล์มมี่พร้อมที่จะอัดคลิป
ปาล์มมี่: สวัสดีก้อง นายจะอัดคลิปเลยมั้ย?
ก้อง: อยากอัดมากเลยหรอ? ถ้าชั้นไม่อัดจะว่าไง555
ปาล์มมี่: นายไม่อัดไม่ได้นะ ชั้นอุตส่าห์ตื่นเช้า รีบอาบน้ำแต่งตัวมาเพื่ออัดคลิปโดยเฉพาะเลยนะ
ก้อง: ชั้นล่อเล่นหนะ อัดอยู่แล้วสิ
ปาล์มมี่: วันนี้นายดูเป็นนายหน่อย เมื่อวานนายเป็นอะไรหรอ?
ก้อง: ประจำเดือนชั้นมาไม่ปกติมั้ง555
ปาล์มมี่: กวนอีกและ ชั้นถามดีๆนะ
ก้อง: เธอเป็นห่วงชั้นหรอ?
ปาล์มมี่: ปะๆๆเปล่า ไม่ได้เป็นห่วงสักหน่อย
       ปาล์มมี่รีบหันหน้าหนี ก้องอมยิ้มและรู้สึกดีที่ปาล์มมี่เป็นห่วง แล้วก็อัดคลิปกัน พออัดคลิปเสร็จก็เดินเล่นด้วยกัน วันนี้คงเป็นวันแรกที่ทั้งสองคนแชร์ความคิดกัน และก็คุยกันอย่างสนุก ไม่ทะเลาะกัน คุยกันไปกันมาจนถึงเรื่องความรัก
ก้อง: ชั้นถามตรงๆนะ เธอเคยมีความรักหรือเปล่า?
ปาล์มมี่: เคยสิ เมื่อตอนม.ต้น แล้วก็ไม่มีอีกเลย แล้วนายหละ
ก้อง: เธอเชื่อมั้ย นอกจากความรักแบบพ่อแม่ลูกแล้ว ชั้นไม่เคยมีความรักเลย
ปาล์มมี่: จริงหรอ? นายเป็นหนุ่มหล่อขนาดเนี่ยจะไม่มีใครสนเลยหรอ
ก้อง: คือมันแค่ปลื้ม แล้วก็เลิก ชอบที่น่าตา แต่ไม่รู้สึกอะไร ไม่เคยรู้สึกแบบคนรักกัน
ปาล์มมี่: แล้วถ้านายเกิดรักใครขึ้นมานายจะรู้ตัวมั้ยเนี่ย
ก้อง: เธอช่วยบอกหน่อยได้มั้ยว่าอาการของความรักมันเป็นยังไง
ปาล์มมี่: ได้ เวลาเรารักใครสักคนนึง เมื่ออยู่ใกล้คนนั้นมากๆเราจะรู้สึกใจสั่น ใจเต้นแรงแบบบอกไม่ถูก
ก้อง: ใจสั่น...ใจเต้นแรง...
ปาล์มมี่: มีความสุขเมื่อได้อยู่กับคนนั้น อยากอยู่ด้วยนานๆ เผลออมยิ้มตลอดเมื่อได้เห็นหน้า บางที่ก็เขินหรือหน้าแดงด้วย
ก้อง: อมยิ้ม...เขิน...หน้าแดง...
ปาล์มมี่: แต่ถ้าเขาทำอะไรให้เราไม่พอใจ หรือเห็นว่าเราไม่สำคัญเราก็จะน้อยใจแบบไม่มีเหตุผล เศร้า เสียใจ
ก้อง: น้อยใจ...
ปาล์มมี่: เฮ้ย! ทำไมนายน่าแดงอ่ะ?
ก้อง: เฮ้ย! จริงหรอ? ขอดูหน่อย แดงได้ไงอ่ะ
ปาล์มมี่: นายมีอารมณ์ร่วมด้วยหรอเนี่ย555
       ก้องส่องกระจกจากโทรศัพท์เห็นตนหน้าแดง ปาล์มมี่เข้าไปดูใกล้ๆ ทั้งสองเงยหน้าขึ้นมาพอดี สบตากันและกัน ปาล์มมี่มีอาการเหมือนที่เล่าไปเมื่อกี้ ส่วนก้องก็มีอาการตามที่ปาล์มมี่เล่าเช่นกัน พอได้สติแล้วทั้งคู่รีบออกจากกัน แล้วชวนกลับไปกินข้าวเช้า พอถึงโต๊ะอาหาร เพื่อนๆแซวอย่างหนัก
นัท: เป็นไงกันบ้าง ถ่ายคลิปกันสนุกมั้ย? เอ้ย! ไม่ใช่สิ ฟินมั้ย?555
ปาล์มมี่: จะบ้าหรอ ฟินอะไรกัน ไม่มี
แก้ม: จริงหรอ? แล้วเห็นคุยเปิดอกกันตั้งนาน คุยเรื่องอะไรบ้างหรอ?
ก้อง: ก็คุยเรื่องทั่วไปเนี่ยแหละ
แอริน: แล้วชั้นเห็นพวกเธอเอิ่ม...หนะ ทำอะไรกันหรอ?
ปาล์มมี่: เอิ่มนี่อะไรหรอ?
นัท: ก็ที่จมูกชนกันไง พวกชั้นเห็นนะ อัยยะ! ฟิน
ปาล์มมี่: มันๆๆไม่ใช่อย่างงั้นนะ มันเป็นอุบัติเหตุ
ก้อง: ใช่! ชั้นกับปาล์มมี่ไม่ได้ตั้งใจ
แก้ม: ไม่ได้ตั้งใจแน่นะ?
ปาล์มมี่: แน่สิ! รีบกินข้าวเร็ว จะได้ไปช่วยน้องๆเร็ว
นัท: ก็ได้ แต่ถ้ามีช็อตเด็ดอะไรอีก พวกชั้นจวกยับกว่านี้แน่555
ก้อง: เฮ้ย! จะกินหรือไม่กิน
นัท: แหม...กินดิ ทำเป็นเก๊กโหด555
       พอกินข้าวกันเสร็จก็เดินทางออกจากที่พักไปโรงเรียนทุรกันดาร เพื่อเป็นจิตอาสาช่วยสร้างห้องน้ำ โรงอาหาร และปรับปรุงห้องเรียนใหม่ แล้วก็ทำกิจกรรมให้น่องๆด้วย ขณะที่ไม้กำลังสร้างห้องน้ำอยู่ แอรินเอาน้ำมาให้ ไม้แอบดีใจมากๆ และก็เขินด้วย
แอริน: ไม้ พักเหนื่อยก่อนมั้ย? อ่ะนี่! น้ำจ่ะ
ไม้: ขอบใจมากนะแอริน
แอริน: นายเก่งมากเลยนะ สู้ๆ
       ส่วนก้องก็ช่วยสร้างห้องน้ำเหมือนกัน แก้มบอกปาล์มมี่ให้เอาน้ำไปให้ก้องด้วย
แก้ม: ปาล์มมี่ เธอไม่เอาน้ำไปให้ก้องหน่อยหรอ? ก้องเค้าเหงื่อแตกแล้วเนี่ย
ปาล์มมี่: แล้วทำไมต้องเป็นก้องหละ ให้นัทด้วยสิ
แก้ม: ก็ได้ ชั้นฝากของนัทไปด้วยแล้วกัน
       ปาล์มมี่เอาน้ำไปให้ก้องกับนัท นัทส่งซิกให้แก้ม ก้องดีใจที่ปาล์มมี่เอาน้ำมาให้ ปาล์มมี่ก็แอบเขินก้องอยู่เหมือนกัน
ปาล์มมี่: ก้อง นัท ชั้นเอาน้ำมาให้
นัท: ขอบใจมาก
ก้อง: ขอบใจนะปาล์มมี่
ปาล์มมี่: ไม่เป็นไรหรอก ชั้นก็...ไมาได้เต็มใจเท่าไหร่หรอก
นัท: ไม่เต็มใจจริงหรอ? พูดแบบนี้ก้องมันเสียใจแย่หรอก555
ก้อง: เสียใจอะไรกัน ชั่นก็ไม่เห็นเป็นไรเลย
ปาล์มมี่: ทำให้เสร็จเร็วๆหละ น้องๆเค้าอยากมีห้องน้ำใหม่จะแย่อยู่แล้ว
ก้อง: ไม่ต้องเร่งหรอก ชั้นทำเสร็จแน่ เธอไม่ไปดูแลน้องๆต่อหรอ?
ปาล์มมี่: น้องๆเค้ามีเพื่อนดูแลเยอะแล้ว ชั้นมาคุมงานนายดีกว่า
นัท: อย่างนี้ก้องคงมีกำลังใจทำงานน่าดู
ก้อง: ไอ้บ้า! นายรีบช่วยชั้นทำเถอะ มันจะไม่เสร็จเพราะนายเนี่ยแหละ
นัท: จ้า! พอหนุ่มสุดหล่อ
      ปาล์มมี่คุมดูก้อวกับนัท และก็ช่วยเป็นลูกมือด้วย ก้องแอบยิ้มตลอด นัทแอบมองก้องกับปาล์มมี่ก็มีความสุข
โปรดติดตามตอนต่อไป...