นิยาย เรื่อง อุบัติรักที่ปลายฟ้า

นิยาย เรื่อง อุบัติรักที่ปลายฟ้า
ตอนที่ 14: แอบน้อยใจ
        พอได้ไหว้พระกันเสร็จแล้วก็ไปโรงแรมที่พักใหม่ นักศึกษาดีใจมากๆเพราะเป็นโรงแรมหรู อาจารย์บอกว่าเป็นของขวัญต้อนรับนักศึกษาปีหนึ่งทุกๆคน หลังจากนั้นก็มาทานข้าวเย็นกันที่ห้องอาหาร เพื่อนๆก็คุยกันอย่างสนุกสนาน
ก้อง: โอ้โห! น่ากินมากๆเลยหวะ
นัท: ใช่! มีปูตัวใหญ่เลย
ปาล์มมี่: ชั้นขอลุยเลยนะ
ก้อง: เดี๋ยวก่อน! ไม่รอชั้นบ้างเลยหรอ? ถ้าเธอกินหมดแล้วชั้นจะกินอะไรอ่ะ?
ปาล์มมี่: อันนี้ก็ช่วยไม่ได้นะ555
แก้ม: ชั้นขอบายนะ ชั้นกลัวปู
นัท: กลัวปูเนี่ยนะ? จะบ้าหรอ?
แก้ม: ก็ชั้นกลัวปูจริงๆนี่ นายอย่าแกล้งชั้นนะ
นัท: ชั้นไม่แกล้งเธอหรอก ชั้นเอาจริงเลย! 555
      นัทโยนปูใส่แก้ม แก้มร้องกรี๊ดสนั่นห้องอาหาร ทุกคนหันมามองกัน แก้มรีบโยนปูใส่จาน
แก้ม: นี่นายทำบ้าอะไรเนี่ย! ชั้นกลัวปู แล้วนายแกล้งชั้นทำไม!
นัท: ก็ชั้นอยากจะรู้ว่าจะกลัวขนาดไหนนี่555
แก้ม: ชั้นไม่สนุกด้วยนะ! ไอ้บ้า!
      แก้มผลักโต๊ะแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป นัทหน้าเสียทันที เพื่อนๆที่โต๊ะต่างก็เป็นห่วงแก้ม
ปาล์มมี่: นัท นายทำแบบนี้มันไม่ดีเลยนะ ก็รู้ว่าแก้มเค้ากลัวปู ดันไปแกล้งอีก
นัท: ก็ชั้นไม่คิดว่าแก้มจะซีเรียสขนาดนี้
ก้อง: ชั้นว่ามีงอนยาวหวะ ผู้หญิงแกล้งมากก็ไม่ดีนะ ผู้หญิงเป็นเพศแม่เรานะเว้ย
แอริน: ชั้นว่าชั้นไปดูแก้มหน่อยดีกว่านะ
ปาล์มมี่: ชั้นไปด้วยแล้วกันนะ ก้อง นายกินไปก่อนได้เลย
ก้อง: ไม่เป็นไรหรอก เธอไปเถอะ ชั้นรอเธอ
       แก้มร้องไห้อยู่ในห้องน้ำ ปาล์มมี่กับแอรินช่วยปลอบใจ
แอริน: ไม่เป็นไรนะแก้ม นัทเค้าไม่ได้ตั้งใจจริง
ปาล์มมี่: ไม่ต้องซีเรียสแล้วนะ ลืมมันไปเถอะ เดี๋ยวนัทก็มาขอโทษแล้วนะ
แก้ม: ชั้นไม่เข้าใจว่าทำไมต้องแกล้งขนาดนี้
ปาล์มมี่: นัทมันเป็นคนแบบนี้อยู่แล้ว ไม่ค่อยคิดอะไร จนบางทีก็อาจทำให้คนรอบข้างเดือดร้อนหนะ
แอริน: ไม่เป็นไรแล้วนะ ไปกินข้าวกันต่อเถอะ
ปาล์มมี่: ยังมีของอร่อยๆอีกเยอะเลยนะ
แก้ม: ก็ได้ ชั้นขอล้างหน้าก่อนนะ เดี๋ยวชั้นตามไป
      ปาล์มมี่กับแอรินเดินมาที่โต๊ะก่อน แล้วแก้มก็ตามมา นัทพยายามจะขอโทษแก้มแต่ก็หาจังหวะไม่ได้ แก้มกินข้าวต่อโดยไม่คุยกับใครเลย พอกินเสร็จก็เข้าห้องนอนกัน แก้มมาเดินเล่นริมสระว่ายน้ำ นัทแอบเดินตามแก้มมาเพื่อจะมาขอโทษแก้ม
นัท: แก้ม คือว่า...ชั้นขอโทษนะเรื่องเมื่อเย็นหนะ ชั้นไม่ตั้งใจจริงๆ ชั้นไม่คิดว่าเธอจะกลัวขนาดนี้
แก้ม: หรอ! ถ้าไม่คิดก็ช่วยคิดหน่อย ถ้าสมมติว่านายกลัวอะไรอย่างหนึ่ง แล้วชั้นแกล้งนายบ้างหละ นายจะรู้สึกยังไง?
นัท: ชั้นเข้าใจนะ แต่เมื่อเย็นชั้นไม่ได้คิดถึงความรู้สึกของเธอเลย ชั้นขอโทษจริงๆนะ
แก้ม: ขอโทษแล้วยังไง? จะให้ชั้นให้อภัย แล้วก็จบงั้นหรอ? ง่ายไปมั้ง?
นัท: แล้วเธอจะให้ชั้นทำยังไงหละ? ชั้นยอมทำทุกอย่างเลยนะ ขอให้เธอให้อภัยชั้นก็พอแล้ว
แก้ม: ขนาดนั้นเลยหรอ? ชั้นไม่ใช่แฟนนายนะ ที่นายจะยอมทำทุกอย่างขนาดนี้
นัท: แต่ชั้นยอมจริงๆนะ
แก้ม: ก็ได้ งั้นนายก็ทำอะไรก็ได้ที่นายคิดว่าทำแล้วชั้นหายโกรธก็แล้วกัน
นัท: งั้น...ชั้นเล่นตลกให้เธอดู ได้มั้ย?
      แล้วนัทก็เล่นตลกให้แก้มดู แก้มแอบยิ้มแต่ก็ต้องเก๊กหน้าต่อไป นัทแอบเห็นแก้มอมยิ้ม แต่ก็เล่นตลกต่อไป แก้มแกล้งนัทกลับ แก้มเตะขานัทจนนัทตกน้ำ นัทเอาคืน ดึงแก้มให้ตกน้ำลงมาด้วยเหมือนกัน แล้วก็เล่นกันในน้ำอย่างสนุกสนาน
โปรดติดตามตอนต่อไป...