วันเสาร์ที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2556

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ
ตอนที่ 8: เมื่อดอกรักบาน
          แฟร์รี่ดูแลโดมทั้งวัน แม่ของโดมก็ไม่ว่าอะไร แถมยังฝากให้แฟร์รี่เช็ดตัวให้โดม แฟร์รี่ทำตัวไม่ถูก โดมก็เขินมาก
แม่โดม: แฟร์รี่จ๊ะ แม่ฝากเช็ดตัวให้โดมด้วยแล้วกัน พอดีแม่นัดเพื่อนไว้หน่ะ
แฟร์รี่: เออะ...เช็ดตัวหรอคะ? คือ...
แม่โดม: ไม่ต้องเขินหรอก ก็เช็ดๆไปแหละ เช็ดทั้งหมดเลย
โดม: เออะแม่ครับ ทั้งตัวเลยหรอครับ งั้นก็ต้องถอดหรอครับ?
แม่โดม: เขินหรอ ยิ่งเขินยิ่งดี หนูแฟร์รี่จัดหนักเลย แก้ผ้ามันเลยก็ได้
โดม: แม่อ่ะ! ผมอาย
แฟร์รี่: แล้วแต่คุณแม่เลยค่ะ
       แล้วแฟร์รี่ก็เช็ดตัวให้โดม แต่เอาผ้าห่มบังจะได้ไม่เห็นของๆโดม ทั้งสองคนเขินกันทั้งคู่
โดม: เช็ดแค่นี้ก็พอมั้ง สะอาดแล้ว
แฟร์รี่: แม่นายสั่งแล้วต้องทำให้หมดสิ เขินหรอ?
โดม: เธอก็เขินเหมือนกันแหละ เอ้ย! ตรงนั้นด้วยหรอ ไม่เอา!
แฟร์รี่: อย่าดิ้นสิ! ไม่งั้นบิดจริงด้วย
โดม: เอ้ย! อย่าบิดนะ ยอมแล้ว
       แฟร์รี่ดูแลโดมจนโดมหายดี วันรุ่งขึ้นอาร์มมาโรงเรียนแต่เช้าเพื่อจะมาเจอเบเบ้ เบเบ้ฟังเพลงอยู่หน้าระเบียง อาร์มดีใจมากที่เจอเบเบ้
อาร์ม: สวัสดีนะเบเบ้ ทำไรอยู่หรอ?
เบเบ้: ชั้นกำลังฟังเพลงอยู่หน่ะ
อาร์ม: พรุ่งนี้แล้วนะ วันงานครบรอบหนึ่งเดือนของชมรม
เบเบ้: จริงด้วยสิ ชั้นไม่พลาดแน่
อาร์ม: ชั้นขอถามตรงๆนะ เธอมีแฟนหรือยังหรอ?
เบเบ้: ยังไม่มี ไง.. จะจีบชั้นหรอ?
อาร์ม: ปะๆๆปล่าว แค่ถามเฉยๆ เผื่อจะได้ชวนแฟนเธอไปด้วย
เบเบ้: ชั้นยังไม่เคยมีแฟนเลย ชั้นกลัวอกหัก ชั้นอยากได้คนที่จะรักชั้นตลอดไป
       อาร์มได้ยินแล้วรู้สึกชอบเบเบ้อย่างมาก อาร์มิยากเป็นผู้ชายคนนั้นที่จะรักเบเบ้ตลอดไปและไม่มีวันทิ้งเบเบ้ เมื่อถึงวันงาน เบเบ้มาเป็นแขกคนแรกเลย ทุกคนเลยได้ทำความรู้จักกับเบเบ้ อาร์มดีใจมากที่เบเบ้มา
อาร์ม: เบเบ้! มาแล้วหรอ? ชั้นดีใจมากที่เธอมา
เบเบ้: ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นต้องมา สวัสดีทุกๆคนนะ
โดม: สวัสดีเช่นกัน
อาร์ม: เดี๋ยวชั้นแนะนำเพื่อนที่เธอไม่รู้จักแล้วกัน นี่ฝ้ายแฟนป๊อปหรือยังไม่เป็นก็ไดั นี่แฟร์รี่แฟนโดมเป็นแฟนกันแล้วเลย ส่วนชั้นอาร์มแฟน...อุ๊ย! ลืม
เบเบ้: แนะนำตัวเองด้วยหรอ แล้วเป็นแฟนใครหละ
อาร์ม:แฟนเธอนั่นแหละ(คิดในใจ) เปล่าหรอก เราพูดเพลินหนะ
ฝ้าย: หวังว่าเธอคงจะสนุกนะ
เบเบ้: สนุกอยู่แล้ว ยินดีที่ได้รู้จักนะ
โดม: สงสัยว่างานนี้ชั้นให้นายพาเบเบ้เที่ยวดีกว่านะอาร์ม
อาร์ม: ได้อยู่แล้ว
ป๊อป: ตอบรับเร็วดีหนิ ในใจอยากอยู่แล้วใช่มั้ย555
อาร์ม: เอ้ย! มันก็ต้องอยากพาไปอยู่แล้ว
ป๊อป: แล้วทำไมต้องหน้าแดงด้วยหละ555 ปกติหน้าจืดนะเนี่ย
อาร์ม: บ้า! ไปกันเถอะเบเบ้ ไม่ต้องไปสนใจป๊อปหรอก
      แล้วอาร์มก็พาเบเบ้ไปดูงานให้ทั่ว พอถึงหน้าเวที ซึ่งกำลังหาคนร้องเพลงต่อไปอยู่ อาร์มเลยสนใจที่จะร้องเพลง
อาร์ม: น้อง! เดี๋ยวพี่ของร้องเอง
น้อง: ได้เลยครับพี่อาร์ม
เบเบ้: นายจะร้องเพลงหรอ ชั้นอยากฟังจัง
อาร์ม: ได้สิ เดี๋ยวชั้นจะร้องให้ฟัง
      อาร์มร้องเพลงให้เบเบ้และทุกคนฟัง เบเบ้ตะลึงในเสียงของอาร์มที่ไพเราะมากๆ อาร์มร้องเพลงอย่างมีความสุข เบเบ้ชอบเสียงของอาร์มมาก
เบเบ้: นายร้องเพลงเพราะมากเลย ชั้นชอบมากๆ
อาร์ม: ขอบใจมากนะ
เบเบ้: ชั้นอยากให้นายร้องเพลงให้ฟังทุกวันเลย
อาร์ม: ได้เลย ชั้นทำเพื่อเธอเลยนะ ชั้นไม่เคยทำให้ใครแบบนี้มาก่อนเลย
เบเบ้: จริงหรอ...
อาร์ม: จริง...
     อาร์มกับเบเบ้มองกันอย่างรู้สึกดี ในใจของเบเบ้ก็คิดว่าทำแบบนี้ได้ยังไง อาร์มรู้สึกดีมากๆที่อยู่กับเบเบ้
โปรดติดตามตอนต่อไป...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น