ตอนที่ 10: บ่วงนี้แก้ยังไง?
อาร์มมาโรงเรียนแต่เช้าทุกวัน เพื่อจะได้มีเวลาคุยกับเบเบ้ ระหว่างที่อาร์มคุยกับเบเบ้ ฟอร่าได้ขึ้นมาหาอาร์มแล้วเอาแซนด์วิชมาฝากอาร์มด้วย
อาร์ม: สวัสดีเบเบ้
เบเบ้: สวัสดีเช่นกันอาร์ม
อาร์ม: วันนี้ท้องฟ้าสวยดีนะ ชั้นชอบมากๆเลย
เบเบ้: ชั้นก็ชอบ ไหนว่าจะร้องเพลงให้ฟังทุกวันไง ไม่ร้องหรอ?
อาร์ม: ได้ เริ่มเลยนะ
ฟอร่า: พี่อาร์มสวัสดีค่ะ
อาร์ม: อ้าว! ฟอร่า มาได้ไงเนี่ย!
ฟอร่า: วันนี้หนูเอาแซนด์วิชมาฝากด้วย
อาร์ม: ขอบใจนะ เบเบ้ นี่ฟอร่าน้องสาวของแฟร์รี่ นี่เบเบ้เพื่อนสนิทพี่เอง
ฟอร่า: สวัสดีค่ะพี่เบเบ้
เบเบ้: สวัสดีเช่นกันค่ะ...
อาร์ม: งั้นชั้นขอติดเธอไว้ตอนเย็นแล้วกันนะ เดี๋ยวชั้นไปกินแซนด์วิชก่อน
เบเบ้: โอเค ไม่เป็นไร
อาร์มไปกินแซนด์วิชกับฟอร่า เบเบ้รู้สึกน้อยใจ อารมณ์ไม่ดี มันเป็นอาการหึง เพราะในใจของเบเบ้เริ่มรักอาร์มเข้าแล้ว ส่วนอาร์มก็อยากอยู่กับเบเบ้ แต่กลัวว่าฟอร่าจะเสียใจที่ไม่กินแซนด์วิช ฟอร่ากลับม.3 ปีแอร์ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทที่แอบชอบฟอร่าถามหาด้วยความเป็นห่วง
ปีแอร์: ฟอร่า ไปไหนมาหนะ
ฟอร่า: ชั้นไปหาพี่อาร์มมา ชั้นมีความสุขมากเลยนะที่ได้อยู่กับพี่อาร์ม
ปีแอร์: เธอระวังตัวไว้หน่อยนะ ไว้ใจได้หรือเปล่า?
ฟอร่า: แต่เค้าเป็นเพื่อนของพี่สาวชั้นนะ
ปีแอร์: ก็ชั้นเป็นห่วงหนะ
ฟอร่า: ขอบใจนะ ชั้นไว้ใจพี่อาร์ม
ปีแอร์กลุ้มใจกับเรื่องราวต่างๆ รู้สึกผิดที่คิดแอบรักเพื่อนสนิท ทั้งที่มันทรมานมาก แต่ก็ไม่มีทางที่ตัดใจได้ ตอนเย็นอาร์มมาหาเบเบ้ อาร์มเห็นเบเบ้ดูหงอยเลยรีบร้องเพลงให้ฟัง แต่เบเบ้ก็ยังไม่ดีขึ้น อาร์มแปลกใจ
อาร์ม: เบเบ้ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า?
เบเบ้: เปล่า ชั้นไม่ได้เป็นอะไร
อาร์ม: เธอโกรธชั้นใช่มั้ย ชั้นขอโทษ ชั้นแค่กลัวว่าฟอร่าจะน้อยใจ
เบเบ้: ชั้นไม่ได้โกรธนายสักหน่อย ชั้นว่าน้องเค้าชอบนายแน่เลย ชั้นเชียร์สุดตัวเลยนะ
อาร์ม: แต่ชั้นไม่ได้ชอบฟอร่านะ ชั้นมีคนอยู่ในใจอยู่แล้ว
เบเบ้: ใครหรอ...
อาร์ม: คือ...เถอะ...
ป๊อป: อ้าว! อาร์ม จู๋จี๋กับเบเบ้อยู่หรอ
อาร์ม: เปล่า คุยกันเฉยๆ
โดม: ไม่ต้องปฏิเสธหรอก ชั้นดูอาการออก เพราะชั้นก็เคยเป็นมา
ป๊อป: กับแฟร์รี่ไง555
โดม: เฮ้ย! ชั้นคุยกับอาร์ม
เบเบ้: แฟร์รี่ น้องฟอร่าไม่ได้มาด้วยหรอ
แฟร์รี่: ชั้นไม่ให้มาเอง ขืนมาเดี๋ยวมาวุ่นวายกับอาร์มหน่ะ
เบเบ้: แต่ฟอร่าเค้าชอบอาร์มนะ น่าจะปล่อยเถอะ
แฟร์รี่: มันขึ้นอยู่กับอาร์มมากกว่า
อาร์ม: ชั้นไม่รู้จะบอกฟอร่ายังไงดี ชั้นไม่ได้ชอบจริงๆ
โดม: แล้วชอบใครหละ หรือว่า...
อาร์ม: ชั้นๆๆกลับบ้านก่อน พรุ่งนี้เจอกันทุกคน บาย!
อาร์มรีบวิ่งกลับบ้านอย่างเขินๆ เบเบ้คิดไม่ออกว่าคนที่อาร์มชอบเป็นใคร แต่ในใจก็แอบหวังว่าจะเป็นเบเบ้เอง
โปรดติดตามตอนต่อไป...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น