นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ
ตอนที่ 6: รักข้ามห้อง
        อาร์มมาโรงเรียนแต่เช้า แล้วอาร์มก็เดินไปห้องข้างๆซึ่งเป็นห้องแผนศิลป์-คำนวณ ซึ่งตนเรียนแผนวิทย์-คณิตก็เลยไม่ได้ทำความรู้จักกับห้องข้างๆ อาร์มเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ผมตรงดำสลวยมาก เธอกำลังวาดรูปอยู่ อาร์มปิ๊งเธออย่างมาก แล้วเธอก็หันมามองอาร์ม เธอชื่อเบเบ้
เบเบ้: สวัสดี นายอยู่แผนวิทย์ใช่มั้ย
อาร์ม: ใช่ ชั้นไม่เคยมาคุยห้องนี้เลย เธอชื่ออะไรหรอ?
เบเบ้: ชั้นชื่อเบเบ้ แล้วนายหละ?
อาร์ม: ชั้นชื่ออาร์ม
เบเบ้: นายเป็นเด็กใหม่ใช่มั้ย อ๋อ...ได้ยินว่าอยู่แก๊งโดมด้วย อยู่ชมรมคาราโอเกะด้วยนี่
อาร์ม: ใช่ แต่วันนั้นชั้นไม่เห็นเธอในงานเลยอ่ะ
เบเบ้: พอดีวันนั้นชั้นไม่ได้ไป ชั้นติดสอบดรอว์อิ่งหน่ะ เห็นเพื่อนบอกว่าสนุกมากเลยอ่ะ
อาร์ม: ใช่ ถ้าวันนั้นเธอมาก็ดีนะ แต่เดือนหน้าชั้นก็มีงานอีก มีงานทุกเดือนเลย
เบเบ้: จริงหรอ ชั้นต้องไม่พลาดแน่ๆ ขอบใจมากนะ
อาร์ม: ไม่เป็นไร ยินดีที่ได้รู้จักนะ
เบเบ้: เช่นกันอาร์ม
      แล้วอาร์มก็จับมือเบเบ้เพื่อแสดงมิตรภาพ อาร์มรู้สึกดีมากที่ได้รู้จักเบเบ้ อาร์มใจลอยยิ้มอยู่ทั้งวันจนเพื่อนๆแก๊งตัวแสบแปลกใจ
โดม: เฮ้ย!อาร์ม เป็นไรวะ ยิ้มทั้งวันเลย สงสัยว่าจะมีความรักซะแล้วมั้ง
ป๊อป: ก็เหมือนกับตอนที่แกหอมแก้มแฟร์รี่ไง555
ฝ้าย: เหมือนตอนที่เธอโดนโดมหอมแก้มหนะแฟร์รี่
แฟร์รี่: บ้าหนะ! ถามอาร์มต่อดีกว่า
อาร์ม: ไม่มีอะไรหรอก เออโดม ชั้นถามนายหน่อยสิ เธอรู้จักเบเบ้ที่อยู่ห้องข้างๆเปล่า
โดม: รู้จัก หรือว่านาย...
อาร์ม: ไม่ใช่ๆ ชั้นแค่ถาม รู้จักกันนานหรือยัง
โดม: รู้จักกันตั้งแต่ม.1 เบเบ้ก็นิสัยดีนะ
อาร์ม: จริงหรอ แล้วมีแฟนยัง
โดม: ยังไม่มีหรอก ไม่มีใครชนะใจเบเบ้ได้ง่ายๆหรอก หรือว่านายจะจีบหรอ
ป๊อป: ว่าแล้วนั่งยิ้มทั้งวัน
อาร์ม: เออะๆๆคือ...ใช่
โดม: ชั้นเชียร์เต็มที่เลย
ป๊อป: แหม...เชียร์คู่อื่น อย่าลืมคู่ตัวเองด้วยหละ
ฝ้าย: ใช่ เมื่อไหร่จะดองกันสักที
แฟร์รี่: บ้า! ดองเดิงอะไรกัน ชั้นไม่เข้าใจ
โดม: ใช่! พูดบ้าอะไรกันเนี่ย
ป๊อป: ดองๆกันเธอ ยอมรับสักทีว่ารักกัน
      โดมกับแฟร์รี่มองหน้ากันแล้วก็เขินกันและกัน ส่วนป๊อปกับฝ้ายก็ยิ้มให้กับทุกคน ทุกๆคืนแฟร์รี่แอบเย็บตุ๊กตาหมีไว้ให้โดม เป็นตุ๊กตาหมีสีฟ้า เขียนคำว่าโดมไว้ด้วย แฟร์รี่เตรียมจะให้โดมในวันรุ่งขึ้น แต่วันรุ่งขึ้น แฟร์รี่กำลังเอาตุ๊กตาไปให้โดม แต่แฟร์รี่ดันไปชนกับน้ำจนน้ำหกใส่งานของโดม โดมมาเห็นโดมเลยโกรธมาก
โดม: แฟร์รี่! เธอทำอะไร รู้มั้ยงานชั้นเปียกหมดแล้วนะ!
แฟร์รี่: ชั้นขอโทษนะ ชั้น...
โดม: จะบอกว่าไม่ตั้งใจงั้นหรอ รู้มั้ยชั้นทุ่มกับงานนี้มากแค่ไหน
แฟร์รี่: ก็ชั้นขอโทษแล้วไง! จะให้ชั้นทำยังไง ชั้นจะทำงานให้นายก็ได้
โดม: แล้วมันจะได้แบบนี้มั้ย!
แฟร์รี่: ได้สิ! ชั้นจะทำตามที่นายต้องการเลย!
      แฟร์รี่วิ่งนี้แต่ลืมหยิบตุ๊กตาไปด้วย โดมนั่งสงบสติอารมณ์สักพัก โดมใจเย็นขึ้นแล้วได้สติ โกรธตัวเองมากที่พูดแรงกับแฟร์รี่ โดมเห็นตุ๊กตาหล่นอยู่กับพื้น โดมหยิบขึ้นมาแล้วนึกได้ว่าแฟร์รี่ทำหล่นไว้ แต่โดมแปลกใจมากที่ตุ๊กตาหมีตัวนี้ชื่อว่าโดม
โปรดติดตามตอนต่อไป...