วันพฤหัสบดีที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

นิยาย เรื่อง อุบัติรักที่ปลายฟ้า

นิยาย เรื่อง อุบัติรักที่ปลายฟ้า
ตอนที่ 17: ความไม่เข้าใจ
        ก้องเดิยมาพอดี เจอปาล์มมี่กับพิมนั่งคุยกันอยู่ ก้องถึงกับอึ้ง แล้วรีบวิ่งเข้าไปทันที
ก้อง: พิม มาได้ไงเนี่ย?
พิม: ก็พิมแอบสะกดรอยตามก้องมาหนะ
ปาล์มมี่: ก้อง นี่แฟนนายหรอ?
พิม: ไม่ต้องถามก้องหรอก เธอไม่เชื่อชั้นหรือไง? ก้องเป็นแฟนชั้น!
ก้อง: เฮ้ย! พิม พูดแบบนี้ได้ไง ชั้นไม่ใช่แฟนเธอนะ ปาล์มมี่เป็นแฟนชั้น
พิม: ไม่จริง! วันสุดท้ายของม.6 ก้องสัญญาว่าจะกลับมาดูแลพิม
ก้อง: ที่ชั้นสัญญาหนะ ชั้นจะกลับมาดูแลเธอในฐานะเพื่อนไง? เราเป็นเพื่อนกันมานาน เธอเองก็ไม่มีญาติที่ไหน? ชั้นเลยอยู่เป็นเพื่อนเธอ ย้ำนะว่าเพื่อน
ปาล์มมี่: ชั้นว่านายเคลียร์ให้จบก่อน แล้วค่อยมาคุยกับชั้น
       ปาล์มมี่เดินออกจากร้านอาหารไปอย่างโกรธ ก้องรีบเคลียร์กับพิมให้จบ
ก้อง: เห็นมั้ย? ตอนนี้เธอกำลังจะทำลายชีวิตคู่ และหัวใจของชั้นอยู่
พิม: ก็ก้องรักพิมไม่ใช่หรอ?
ก้อง: เธออย่าหลอกตัวเองอีกเลย ชั้นเคยบอกเธอแล้วไงว่าชั้นคิดกับเธอได้แค่เพื่อนเท่านั้น
พิม: ก้องไม่ได้รักพิมจริงๆหรอ?
ก้อง: ใช่ เรากลับมาเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมดีกว่านะ ยังไงเธอก็ต้องเจอผู้ชายที่ดีกว่าชั้น และรักเธอเกมือนกัน
พิม: ก็ได้
ก้อง: ยังไงเราก็ยังเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิมนะ
       พิมยอมสัญญากับก้อง แล้วก็เดินออกนอกร้านไป ก้องเห็นกล่องคุ๊กกี้อยู่บนโต๊ะ ก้องรู้ว่าปาล์มมี่เอามาให้ก้อง ก้องรีบโทรหาปาล์มมี่ แต่ปาล์มมี่ไม่ยอมรับสาย ก้องเลยกลับไปที่มหาวิทยาลัย ก้องเจอเพื่อนๆแต่ไม่เห็นปาล์มมี่
ก้อง: นัท นายเห็นปาล์มมี่มั้ย? แอริน แก้ม ไม้ เห็นปาล์มมี่บ้างหรือเปล่า?
แอริน: เมื่อกี้ปาล์มมี่มาหาพวกเรา เล่าให้ฟังหมดแล้ว
แก้ม: แล้วปาล์มมี่ก็กลับไปแล้วด้วย
ไม้: ปาล์มมี่บอกว่าจะต่างจังหวัดสักอาทิตย์นึง ช่วงนี้ปิดเทอมพอดีด้วย
พวกเราก็เลยห้ามไม่ได้
นัท: ไงหละ? ยัยพิมมาตามรังควาญจนเป็นเรื่องเลย
ก้อง: แล้วรู้มั้ยว่าปาล์มมี่จะไปที่ไหนหนะ?
แก้ม: ไม่รู้อ่ะ ลองไปถามแม่ของปาล์มมี่มั้ย? เผื่อปาล์มมี่ยังไม่ทันไปด้วย
       ก้องรีบไปหาปาล์มมี่ที่คอนโด เจอแม่ของปาล์มมี่
ก้อง: สวัสดีครับคุณแม่ ปาล์มมี่อยู่มั้ยครับ?
แม่ปาล์มมี่: ไม่อยู่จ่ะ ทะเลาะกันมาใช่มั้ย?
ก้อง: ครับ ผมไม่ได้ตั้งใจที่จะให้เกิดเรื่องนะครับ
แม่ปาล์มมี่: ไม่เป็นไรหรอก ชีวิตคู่มันก็ต้องมีเรื่องไม่เข้าใจกัยเป็นธรรมดา
ก้อง: แล้วคุณแม่รู้มั้ยครับว่าปาล์มมี่ไปที่ไหน?
แม่ปาล์มมี่: ที่จริงปาล์มมี่กำชับว่สห้ามบอกใคร แต่แม่เห็นใจก้องนะแม่ถึงบอก ปาล์มมี่ไปเชียงใหม่ แล้วก็เดินทางไปแล้วด้วย ถ้ามาเร็วกว่านี้ก็ยังทัน
ก้อง: พอดีรถติดด้วย ผมก็เลยมาไม่ทัน ขอบคุณนะครับคุณแม่
แม่ปาล์มมี่: ตามไปเลยสิ ไปปรับความเข้าใจกัน
ก้อง: ครับ สวัสดีครับ
      ก้องรีบตามปาล์มมี่ไปที่เชียงใหม่ทันที วันรุ่งขึ้น ปาล์มมี่อยู่ที่เชียงใหม่แล้ว ปาล์มมี่ไปที่ไร่สตรอว์เบอร์รี่ที่เคยมาเมื่อค่ายอาสา ปาล์มมี่เด็ดสตรอว์เบอร์รี่กินแล้วนึกถึงความทรงจำที่ผ่านมาในไร่นี้ ส่วนก้องเพิ่งถึงเชียงใหม่ พักที่รีสอร์ทที่เคยพักเมื่อค่ายอาสา ก้องเดินไปที่สวน ก้องนึกถึงความทรงจำในสวนนี้ตอนที่ก้องบอกรักปาล์มมี่ ทั้งสองคนนึกถึงอดีตที่เคยร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันมา แต่ก็ไม่รู้ว่าอนาคตของทั้งสองจะเป็นอย่างไรต่อไป
โปรดติดตามตอนต่อไป...

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น