นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ
ตอนที่ 4: คำว่าเพื่อน
        ความสัมพันธ์ของทุกคนในแก๊งตัวแสบก็สนิทสนมกันมากขึ้น แต่อาจสนิทจนมีความรู้สึกบางอย่างเกิดขึ้น เป็นความสุขเล็กๆ แต่อาจะเป็นความทุกข์ได้ วันนี้เป็นวันหยุด อาร์มชวนแฟร์รี่ไปเที่ยวสวนสาธารณะด้วยกัน ทั้งสองคนเดินเล่นกันไปสักพัก อาร์มเห็นว่าเป็นโอกาสดีที่จะบอกความรู้สึกในใจแก่แฟร์รี่
อาร์ม: วันนี้อากาศดีจังเลยนะแฟร์รี่
แฟร์รี่: ใช่ ชั้นชอบอากาศแบบนี้ที่สุดเลย
อาร์ม: แฟร์รี่...ชั้นมีอะไรจะบอกหนะ
แฟร์รี่: มีอะไรหรอ ว่ามาเลย
อาร์ม: คือว่า...ชั้น...ชั้น...
แฟร์รี่: ว่ามาเลยสิ อะไรหรอ
อาร์ม: ชั้นชอบเธอ
แฟร์รี่: เออะ นายชอบชั้นจริงๆหรอ
อาร์ม: จริงสิ เธอพอจะมีโอกาสให้ชั้นบ้างมั้ย
แฟร์รี่: คือว่า...ชั้นไม่ได้ชอบเธอนะ เราเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ คำว่าเพื่อนมันดีที่สุด
อาร์ม: ชั้นเข้าใจ และชั้นก็รู้ว่าเธอก็มีคนที่อยู่ในใจแล้ว
แฟร์รี่: ไม่หรอก ชั้นยังไม่มีใคร
อาร์ม: ไม่ต้องปฏิเสธหรอก โดมใช่มั้ย?
แฟร์รี่: บ้าหนะ!
อาร์ม: ชั้นเอาใจช่วยนะ
แฟร์รี่: ชั้นไม่รู้ว่าโดมจะชอบชั้นหรือเปล่า ชั้นก็ยังไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะตกหลุมรักผู้ชายคนนี้ได้หนะ
อาร์ม: เธอเป็นคนดีนะ ยังไงโดมต้องชอบเธอ
        โดมอยู่กับป๊อปและฝ้ายที่บ้านของป๊อป ป๊อปชวนฝ้ายคุยอย่างหวานแวว โดมรู้สึกเหงาเมื่อไม่มีแฟร์รี่
ป๊อป: เฮ้ย! ไอ้โดม แกเป็นไรวะ เห็นแกนั่งซึมทั้งวันเลย
โดม: เปล่า! ไม่ได้เป็นไรสักหน่อย
ป๊อป: เออฝ้าย แล้วอาร์มกับแฟร์รี่ไปไหนกันหนะ
ฝ้าย: อ๋อ ไปเที่ยวกัน เดี๋ยวก็ตามมาที่นี่
โดม: จะไปด้วยกันทำไม จู๋จี๋กันหรอ?
ป๊อป: หึงหรอวะ 555 ว่าแล้วหงอยทั้งวัน
โดม: จะบ้าหรอวะ! ชั้นไม่ได้เป็นแฟนกับแฟร์รี่นะ จะได้หึงได้
ป๊อป: แล้วอยากเป็นมั้ยหละ 555
โดม: บ้า! เปลี่ยนเรื่องคุยได้แล้ว!
      อาร์มกับแฟร์รี่ก็มาที่บ้านโดม โดมเจอแฟร์รี่แล้วยิ้มออก แต่พอเห็นอาร์มมาเลยกวนตีนใสแฟร์รี่
โดม: ว่าไง จู๋จี๋กันสนุกมั้ย ลืมเพื่อนกันหมดเลยหรอ
แฟร์รี่: น้อยใจหรอ ถ้าชั้นจะจู๋จี๋กับอาร์มแล้วนายจะทำไม
ป๊อป: ก็ไอ้โดมมันหึงเธอ หงอยทั้งวันเลย มันคิดถึงเธอ555
โดม: มึงเงียบไปเลยนะ!
อาร์ม: โดม ชั้นขอคุยอะไรกับนายหน่อยสิ
โดม: ได้ ไปหลังบ้านดีกว่านะ
      แล้วอาร์มกับโดมก็เดินมาคุยกันที่หลังบ้าน
อาร์ม: ชั้นถามนายตรงๆนะ นายชอบแฟร์รี่ใช่มั้ย
โดม: เออ...คือว่า...แต่นายชอบแฟร์รี่ไม่ใช่หรอ?
อาร์ม: ชั้นบอกแฟร์รี่ไปแล้ว แต่แฟร์รี่ไม่ได้ชอบชั้น ถ้านายชอบแฟร์รี่จริงๆชั้นเอาใจช่วยนะ
โดม: ชั้นอาจจะไม่สมหวังเหมือนกับนายก็ได้
อาร์ม: แต่ชั้นเชื่อว่านายต้ิงสมหวังแน่นอน
     โดมเริ่มมีหวังที่จะสานสัมพันธ์กับแฟร์รี่ แต่โดมก็แปลกใจว่าทำไมอาร์มถึงมั่นใจว่าโดมจะสมหวัง แท้จริงแล้วเพราะแฟร์รี่ก็ชอบโดมเหมือนกัน
โปรดติดตามตอนต่อไป...

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ
ตอนที่ 3: หวั่นไหวเมื่ออยู่ใกล้เธอ
        วันรุ่งขึ้น ทุกคนในแก๊งตัวแสบต่างพากันเก็บของในงานปาร์ตี้เมื่อวาน ป๊อปชวนฝ้ายคุยอย่างสนุกสนาน อาร์มแปลกใจว่าทำไมแฟร์รี่กับโดมยังไม่มา
ป๊อป: เมื่อวานสนุกมากเลยนะฝ้าย
ฝ้าย: ใช่ อยากให้มีปาร์ตี้บ่อยๆเลย
ป๊อป: รู้สึกว่าไอ้โดมกับแฟร์รี่อยู่ด้วยกันนะ ปกติกัดกันไม่ใช่หรอ แถมอยู่มุมเพลงรักซะด้วย
ฝ้าย: ใช่สิ แปลกจัง
ป๊อป: แต่ชั้นว่าสองคนนี้ต้องมีอะไรบางอย่างแน่เลย วิดวิ้ว
อาร์ม: เออแล้วทำไมสองคนนั้นยังไม่มาอีกนะ?
       แล้วแฟร์รี่ก็มาซึ่งเดินมาพร้อมกับโดมพอดี วันนี้ดูทั้งสองคนจะสงบลงเยอะ ทั้งที่จริงทั้งสองคนต้องกัดกัน
โดม: สวัสดีนะแฟร์รี่
แฟร์รี่: เช่นกันนายโดม ขอโทษทีนัทุกคนที่มาช้า
ป๊อป: ไม่เป็นไรหรอก เรามาช่วยกันเก็บของดีกว่า
       ในขณะที่ทุกคนกำลังเก็บของ โดมเดินเข้ามาช่วยแฟร์รีถือของ
โดม: มา เดี๋ยวชั้นช่วย
แฟร์รี่: ไม่เป็นไรหรอก นายไปเก็บตรงอื่นเถอะ
โดม: แต่มันหนักมากนะ ให้ชั้นช่วยเถอะ
       ทั้งสองคนแย่งกันจนเกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย ทั้งสองล้มลงไปกับพื้น ปากของโดมได้จูบลงบนแก้มของแฟร์รี่ ทั้งสองเขินมาก แล้วทุกคนที่เหลือก็มาเห็น ป๊อปกับฝ้ายแอบอมยิ้ม  แต่อาร์มกลับรู้สึกไม่พอใจ เดินหนีไปเลย แฟร์รี่กับโดมได้สติแล้วรีบลุกขึ้นทันที
โดม: เราขอโทษนะ
แฟร์รี่: ไม่เป็นไรหรอก มันเป็นอุบัติเหตุ
ป๊อป: ทำไมหน้าแดงกันทั่งคู่เลยหละ
โดม: เปล่านะเว้ย! ไอ้ป๊อป!
แฟร์รี่: ชั้นก็ไม่ได้หน้าแดงสักหน่อย!
ฝ้าย: เออแล้วอาร์มไปไหนแล้วหละ
ป๊อป: ไม่รู้เหมือนกัน ไปเก็บของกันเถอะ หรือว่าจะหน้าแดงกันต่อไป555
โดม: ไอ้บ้า! ไปเร็ว!
      อาร์มแอบมายืนหลบมุมอยู่คนเดียว อาร์มทนเห็นภาพแฟร์รี่กับโดมไม่ได้ อาร์มแอบรักแฟร์รี่มาสักพักแล้ว อาร์มปวดใจมาก
อาร์ม: ชั้นแอบรักเธอแบบนี้ต่อไปไม่ไหวแล้วนะ แฟร์รี่
โปรดติดตามตอนต่อไป...

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ
ตอนที่ 2: ปาร์ตี้เพลงรัก
       แก๊งตัวแสบทั้งหลายต่างก็เริ่มสนิทสนมกัน ถึงแม้ว่าจะกัดกันบ้าง ตอนนี้แก๊งตัวแสบได้เปิดชมรมมิวสิคปาร์ตี้ เพื่อเป็นแหล่งรวมตัวสำหรับคนรักเสียงเพลง
แฟร์รี่: วันนี้เป็นวันเปิดชมรม พวกเราจะทำไรกันดี?
โดม: ก็ร้องเพลงสิ! ถามได้ ไม่งั้นจะเปิดชมรมนี้ทำไม?
แฟร์รี่: รู้ว่าต้องร้องเพลง แต่ชั้นถามนายเนี่ยชั้นต้องการจะรู้ว่าเราจะทำอะไรนอกเหนือจากร้องเพลงอีก
ป๊อป: เต้นรำด้วยมั้ย แบบคุณชายทั้งห้าแห่งจุฑาเทพไง
อาร์ม: จะบ้าหรอ! นี่มันยุคไหนกัน มันต้องแดนซ์สิ
ฝ้าย: เราว่าทั้งเต้นรำ และแดนซ์ด้วยเลย จัดเป็นปาร์ตี้ได้ทุกแนวเพลงดีกว่านะ
โดม: ชั้นเห็นด้วยกับฝ้ายนะ ดนตรีไม่มีขีดจำกัดอยู่แล้ว
แฟร์รี่: เป็นครั้งแรกนะเนี่ยที่นายพูดดีเหมาะกับสมองของนายหน่อย
โดม: นี่หลอกด่าชั้นอยู่หรือเปล่าเนี่ย!
แฟร์รี่: แล้วแต่จะคิด 555
ฝ้าย: เลิกเหนบกันได้แล้ว เรามาช่วยกันทำงานนี้ให้สำเร็จดีกว่า
      หลังจากนั้น เหล่าแก๊งตัวแสบก็เตรียมจัดปาร์ตี้แห่งเสียงเพลง และต้อนรับเพื่อนๆคนอื่นๆมาร่วมงานด้วย ในงานเต็มไปด้วยความสนุกสนาน
โดม: เป็นไง ปาร์ตี้ฝีมือชั้น
แฟร์รี่: ใครว่าฝีมือนายคนเดียวหล่ะ ทุกคนตังหาก
อาร์ม: ชั้นดีใจมากนะที่ทุกๆคนในงานสนุกไปกับพวกเรา
ป๊อป: ชั้นว่าชั้นไปมุมเพลงแดนซ์กันดีกว่า ชั้นจะเป็นดีเจเอง
โดม: ชั้นกลัวว่าถ้าแกเป็นดีเจแล้วงานจะเละหว่ะ555
ป๊อป: เละยังไงวะ?
โดม: ก็เวลาแกพูดทีไรเหมือนจะพาพวกมาตีกันไงวะ555
ป๊อป: หุบปากหมาๆไปเลย ไปแล้ว เซ็ง!
       ทุกคนต่างสนุกสนานกันอย่างเต็มที่  ป๊อปอยู่ที่มุมเพลงแดนซ์ ฝ้ายอยู่ที่มุมเพลงป๊อป อาร์มอยู่ที่มุมเพลงร็อค ส่วนโดมกับแฟร์รี่กำลังไปที่มุมเพลงรัก โดมได้เปิดเพลงรักของวงสุนทราภรณ์ขึ้น แฟร์รี่แปลกใจอย่างมาก
แฟร์รี่: นี่นายฟังเพลงสุนทราภรณ์เป็นหรอ? ไม่น่าเชื่อ
โดม: ทำไมจะฟังไม่เป็นหล่ะ มันเป็นเพลงที่พ่อแม่ชั้นชอบ พ่อชั้นจีบแม่ชั้นด้วยเพลงนี้แหละ
แฟร์รี่: ชั้นก็ชอบเกมือนกัน ชั้นฟังเพลงได้ทุกแนว แต่ชั้นก็ชอบเพลงรักมากที่สุด
โดม: แหม่ โรแมนติคเหมือนกันนะเนี่ย
แฟร์รี่: ก็ชั้นเป็นผู้หญิงหนิ ชั้นตังหากที่ต้องพูดคำเนี้ย
โดม: ก็ชั้นทั้งหล่อ เก่ง โรแมนติค สาวๆถึงได้รุมรักชั้น
แฟร์รี่: ไหนวะ? ไม่เห็นมีเลย555
โดม: เธอไม่รู้มากกว่ามั้ง
แฟร์รี่: ชั้นคนนึงแหละที่ไม่มีวันหลงรักนาย เพราะชั้นเกลียดผู้ชายกวนตีนอย่างนาย!
โดม: คอยดูแล้วกัน สักวันเธออาจจะตกหลุมรักชั้นก็ได้ เกลียดอะไรก็ได้อย่างนั้น
       แฟร์รี่เผชิญหน้ากับโดม ทั้งสองอยู่ใกล้กันแค่ปลายจมูก ในใจของแฟร์รี่ก็แอบหวั่นไหวเมื่อใกล้โดม โดมก็หลงเสน่ห์ของแฟร์รี่คนสวยเข้าแล้ว เพลงรักก็บรรเลงต่อไปท่ามกลางคู่รักมากมาย รวมทั้งแฟร์รี่และโดม
โปรดติดตามตอนต่อไป...

นิยาย เรื่อง บ่วงรักแก๊งตัวแสบ
ผู้เขียน BBN
ตัวละคร: โดม แฟร์รี่ อาร์ม ป๊อป ฝ้าย ฯลฯ
ตอนที่ 1: เปิดแก๊งจอมแสบ
      ณ โรงเรียนแอริน่าสคูล วันนี้เป็นวันเปิดเทอมของนักเรียนทุกคน โดม หนุ่มม.6 สุดหล่อ แต่เป็นตัวแสบประจำชั้น ยืนรอหน้าโรงเรียนเพื่อดักเด็กใหม่ม.6 รุ่นเดียวกัน แฟร์รี่ อาร์ม และฝ้าย เด็กใหม่ม.6 ก้าวเท้าเข้าประตูโรงเรียน โดมกวนตีนใส่ทุกๆคน
โดม: ว่าไงไอ้เด็กใหม่ รู้มั้ยว่าชั้นเป็นใคร
แฟร์รี่: ชั้นจะไปรู้ได้ไงว่านายเป็นใคร
โดม: ชั้นเป็นคนที่พวกเธอต้องกลัว พวกเธอต้องยอมชั้น
แฟร์รี่: ทำไม! แล้วถ้าชั้นไม่ยอมแล้วนายจะทำอะไรชั้น ฮะ!
ฝ้าย: ใจเย็นๆก่อนนะ นายอย่าทำแบบนี้เลย พวกเราอยากเป็นเพื่อนกับนายนะ
อาร์ม: ชั้นว่านายเอาเวลาไปเตรียมตัวเรียนดีกว่ามั้ย หรือว่านาย...ไม่มีสมอง555
โดม: นี่นายกล้าว่าชั้นหรอ! ไอ้หน้าจืด!
แฟร์รี่: อาร์มพูดถูก นายมันคงได้แต่กวนตีนชาวบ้านไปวันๆ555
ฝ้าย: พอได้แล้วทุกคน! ไปเรียนกันได้แล้ว
      ณ ห้องเรียน เด็กใหม่ทุกคนได้แนะนำตัวหน้าชั้นเรียน ป๊อปซึ่งเป็นเพื่อนกับโดมได้ปิ๊งฝ้ายตั้งแต่แรกเจอ ฝ้ายเองก็เขินไม่เบาที่   ป๊อปมองฝ้าย หลังจากนั้นก็แยกย้ายกันพักก่อนที่จะเข้าเรียน
ป๊อป: เธอชื่อฝ้ายหรอ น่ารักสมชื่อเลย
ฝ้าย: ขอบใจนะ แล้วนายชื่ออะไรหรอ
ป๊อป: ชั้นชื่อป๊อป เป็นเพื่อนกับโดม แต่ชั้นไม่กวนตีนแบบมันนะ ไม่ต้องห่วง
ฝ้าย: ชั้นเชื่อนาย นายรู้มั้ยว่าเมื่อเช้าโดมมาดักชั้นกับเพื่อนเด็กใหม่ด้วย
ป๊อป: ชั้นขอโทษแทนไอ้โดมมันด้วย มันก็เป็นแบบนี้แหละ พอมันเริ่มสนิทมันก็ดีขึ้นแหละ รู้มั้ยว่าโดมมันเรียนเก่งมากเลยนะ
ฝ้าย: จริงหรอ อาร์มกับแฟร์รี่ด่าโดมว่าไม่มีสมองไปหนะ คงอายน่าดู
      อาร์มกับแฟร์รี่คุยกัน สักพักโดมก็เข้ามาแทรก
อาร์ม: ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าไอ้หมอนั่นมันจะได้เหรียญทอง ไม่น่าเชื่อจริงๆ
แฟร์รี่: เรียนเก่งจริง แต่แม่งโคตรกวนตีนเลย
โดม: เห็นมั้ย ชั้นหน่ะเก่งกว่าพวกเธออีก
แฟร์รี่: ขอให้จริงเถอะ...ระวังว่าชั้นจะแย่งเหรียญทองนายปีนี้ให้ได้
โดม: ไม่มีทางหรอก ยังไงชั้นต้องได้เหรียญทองเหมือนเดิม
ป๊อป: เถียงกันเข้าไป ชั้นว่าพวกเรามาคุยดีๆกันเถอะ
ฝ้าย: พวกเรามาเป็นเพื่อนกันดีกว่านะ จะได้ทำงานร่วมกันได้
โดม: ก็ได้! ชั้นเห็นแก่เธอนะฝ้าย
แฟร์รี่: ก็ได้!
อาร์ม: งั้นพวกเรามาจับมือแสดงมิตรภาพกันเธอ ชั้นขอโทษนายนะโดม เรื่องมันผ่านมาแล้วก็ให้มันแล้วไปเธอ
      ทุกคนได้เป็นเพื่อนแก๊งเดียวกันต่อมา แก๊งนี้ชื่อว่าแก๊งตัวแสบ แต่ละคนมีนิสัยแตกต่างกัน แต่มีบางอย่างที่คล้ายกันคือ รักในเสียงเพลง
โปรดติดตามตอนต่อไป...